Καθώς όλος ο πλανήτης προσπαθεί να περιορίσει την πανδημία του νέου κορονοϊού και της ασθένειας COVID-19, οι περισσότεροι από εμάς αισθάνονται ολοένα και περισσότερο άγχος. Όταν δημιουργούνται αγχωτικές συνθήκες τέτοιου μεγέθους συχνά εμφανίζονται σημαντικές αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά του ανθρώπου. Χαρακτηριστικότερη όλων είναι το λεγόμενο «συναισθηματικό» φαγητό, όπου αυξάνεται η κατανάλωση τροφής σε μια συνειδητή ή ασυνείδητη προσπάθεια να κατασταλούν ή να μετριαστούν τα αρνητικά συναισθήματα. Μάλιστα, εδώ που φτάσαμε, όπου τα αρνητικά νέα συνδυάζονται και με έναν ιστορικά πρωτοφανή περιορισμό στο σπίτι μας, το «συναισθηματικό» φαγητό και η «συναισθηματική» πείνα βρίσκουν περισσότερο πρόσφορο έδαφος στις συνθήκες απομόνωσης.
Αν και τέτοιες συμπεριφορές πιστεύουμε συχνά ότι μπορούν να «απαλύνουν» το στρες, να μας αποσπάσουν από τη σκληρή πραγματικότητα ή και να ικανοποιήσουν τις πρόσθετες βιολογικές ανάγκες του οργανισμού εν μέσω στρες, υπάρχει σοβαρός αρνητικός αντίκτυπος. Το «συναισθηματικό» φαγητό μπορεί, επίσης, να οδηγήσει σε αίσθημα ενοχής, σε βιολογική δυσφορία και σε αύξηση του σωματικού βάρους ενώ, δυστυχώς, οι αρχικοί στρεσογόνοι παράγοντες παραμένουν ανεξάρτητα από τη διατροφική μας συμπεριφορά. Συνεπώς, μέχρι να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια τα πραγματικά συναισθήματα που πυροδοτούν την υπερκατανάλωση τροφής, η «συναισθηματική» μας πείνα θα παραμένει ανεξέλεγκτη, πράγμα που συχνά οδηγεί σε μακροπρόθεσμη βλάβη στη σωματική και συναισθηματική υγεία μας.
Επομένως, ενώ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και να διαχωρίζουμε την πραγματική από τη «συναισθηματική» ανάγκη κατανάλωσης τροφής!
Δείτε το παρακάτω infographic που ετοίμασε η Ομάδα Ειδικών Διαχείρισης Βάρους του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων – Διατροφολόγων για να εκπαιδευτείς στο πώς μπορείς να διαχωρίσεις τα δύο είδη πείνας.
